Ślubnie w beżach

"A kiedy będziesz moją żoną,
Umiłowaną, poślubioną,
Wówczas się ogród nam otworzy,
Ogród świetlisty, pełen zorzy.

Rozdzwonią nam się kwietne sady,
Pachnąc nam będą winogrady,
I róże śliczne i powoje,
Całować będą włosy twoje.

Pójdziemy cisi zamyśleni,
Wśród złotych przymgleń i promieni,
Pójdziemy wolno alejami, 
Pomiędzy drzewa, cisi, sami...."

(Kazimierz Przerwa-Tetmajer)